خطوط مونتاژ چیست؟

مونتاژ و مونتاژ کاری چیست؟

همه ما نام مونتاژ را بارها و بارها شنیده ایم. اما این تکنیک صنعتی چیست و چه سود و زیان هایی را به همراه دارد؟ آیا مونتاژکاری به صنعت یک کشور کمک خواهد کرد؟ برای پاسخ به تمام این پرسش ها نیاز است تا با این تکنیک و گذشته ای که داشته است آشنا شویم و در یابیم که چرا تمامی صنایع نیاز دارند تا در ابتدا از این تکنیک بهره مند شوند.

با این وجود، پیا صنعت به عنوان بزرگترین، مجهز ترین و به روزترین کارخانه تولید محصولات اگزوز و قطعات مربوط به آن در خاورمیانه، افتخار دارد که محصولات خود که قریب به 30 محصول هستند را با بالاترین کیفیت روانه بازار کرده است. محصولات تولید شده پیا که شامل انواع اگزوز خودرو های داخلی و خارجی مانند اگزوز پراید، اگزوز پژو و سایر محصولات هستند با همان کیفیت کارخانه خودرو سازی مادر تولید و آماده بهره وری هستند.

مفهوم مونتاژ

خط مونتاژ فرایندی در ساخت محصولات صنعتی است به این ترتیب که اجزا به صورت جزء به جزء یا نیمه-کامل در هر ایستگاه و به ترتیب افزوده می‌شود تا محصول نهایی تکمیل شود. با حرکت دادن قطعات سرهم شده از هر ایستگاه به ایستگاه دیگر به جای جابجا کردن آنها توسط هر نیرو، راندمان و سرعت کار افزایش می‌یابد. استفاده از خطوط مونتاژ برای سرهم کردن اجزای پیچیده از قبیل خودرو ها و لوازم برقی و وسایل خانگی بسیار متداول است. این خطوط برای سازماندهی پی در پی کارگران، ابزارها یا ماشین آلات و قطعات طراحی شده‌ است. به هنگام بهره مندی از این خطوط، حرکت کارگران تا حد ممکن کاهش پیدا خواهد کرد. تمام قطعات یا مجموعه‌ ها توسط نقاله یا وسایل نقلیه موتوری مانند بالابرهای چنگال یا گرانش و بدون حمل و نقل دستی اداره می‌شوند. بلند کردن سنگین توسط دستگاه هایی مانند جرثقیل های سقفی یا لیفتراک انجام می‌شود. هر کارگر به طور معمول یک عمل ساده را انجام می دهد.

تاریخچه نصب خطوط مونتاژ

اگر تاریخچه صنعت را مطالعه کرده باشید شاهد خواهید بود که پیش از انقلاب صنعتی، کارگر یا گروهی از کارگران، بخش های مختلف یک محصول را به صورت جداگانه تولید می کنند. آنها با استفاده از ابزار ها و مواد اولیه ای که در اختیار داشتند مانند: ورقه ها، سیم ها و ابزار های دیگر به تولید قطعات هر محصول مشغول می شدند. در نهایت، محصولات و قطعات تولید شده در کنار یکدیگر قرار گرفته و با ایجاد برش ها و فعالیت های مربوطه تلاش خواهد شد تا این ابزار ها در کنار یکدیگر مشغول به کار شوند.

تقسیم کار در چین اعمال می‌شد که دولت‌ها قرن‌ها قبل از ظهور آن در اروپا در آستانه انقلاب صنعتی، انحصاراتی را با استفاده از تجهیزات انبوه کشاورزی فلز، چین، زره و سلاح اداره می کردند. آدام اسمیت در کتاب خود «ثروت ملل» چاپ شده در سال ۱۷۷ در مورد تقسیم کار در ساخت پین ها به طور مفصل بحث کرده است.

توپخانه ونیزی، که قدمت آن به حدود سال ۱۱۰۴ برمی گردد، شبیه به خط تولید عمل می کرد. کشتی ها از یک کانال پایین حرکت کرده و در ایستگاه های مختلفی که از آن عبور می کردند تجهیز می شدند. در اوج کارایی خود در اوایل قرن شانزدهم، این توپخانه حدود ۱۶۰۰۰ نفر را استخدام کرد که ظاهراً هر روز تقریباً می‌توانست یک کشتی تولید کند و می توانست یک گالری تازه ساخته شده با قطعات استاندارد بر اساس خط مونتاژ را تأمین کند. اگر چه توپخانه تا اوایل انقلاب صنعتی دوام داشت، اما این روش های خط تولید حتی در آن زمان رایج نبود.